کمیسیون حقوق‌بشر: افغانستان به شکنجه‌گاهِ تمام‌عیار و تمام‌سرای زنان تبدیل شده است

کمیسیون حقوق‌بشرِ حکومت پیشین با نشر پیامی به مناسب هشتم مارچ، «روز جهانی همبستگی زنان» می‌گوید که با تسلط حکومت سرپرست، افغانستان به شکنجه‌گاه تمام‌عیار روانی، عرصه‌ی آپارتاید جنسیتی و ماتم‌سرای بزرگ زنان کشور تبدیل شده است.

این کمیسیون امروز (چهارشنبه، ۱۷ حوت) در پیامی گفته است که زنان افغان در این ماتم‌سرا از حق مشارکت و بهره‌وری از خدمات حکومتی، حق آموزش و کار محروم شده اند.

در ادامه آمده است که امسال از هشتم مارچ در حالی تجلیل می‌شود که زنان در افغانستان، دشوارترین دوران زندگی خود را سپری می‌کنند.

کمیسیون حقوق بشر تاکید کرد که با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، زنان از حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش به‌ گونه کامل محروم شده و عملاً حکم محبوسان خانگی را کسب کرده‌ اند.

در این پیام آمده است که با گذشت بیش از یک و نیم سال از تسلط حکومت فعلی، افغانستان شاهد «یک خبر خوب که مایه‌ی امید زنان و دختران به آینده بهتر گردد»، نبوده است.

در بخشی از پیام آمده است که حضور دوام‌دار ملاهای تندرو و  افراطی در رسانه‌ها و بیانات و رویکردهای اهانت‌بارشان نسبت به زنان، تماشای رسانه‌ها را نیز برای زنان تلخ و غیرقابل تحمل ساخته است.

همچنین این کمیسیون تصریح کرد: «حاکمیت ظالم، هژمونی مردسالارانه و تیوری‌پردازانِ افراطیتِ مذهبی، در تبانی با هم، زنان کشور را مجازات می‌کنند. این در حالی‌ست که زنان افغانستان، فرهنگِ اجتماعی و حرمت به انسانیت را جداً رعایت کرده‌ اند.»

کمیسیون حقوق بشر افغانستان رویکردهای رهبری حکومت فعلی نسبت به زنان را «زننده و شرم‌آور» توصیف کرده است.

این کمیسیون از مقاومت زنان معترض به سیاست‌های حکومت افغانستان، ستایش کرده است.

کمیسیون حقوق بشر از سازمان ملل خواسته است که یک مکانیزم نظارتی مستقل، دایمی و معنادار را، با ترکیب هیات متشکل از شخصیت‌های متعهد و با تجربه، برای افغانستان در نظر بگیرد.

در این پیام آمده است که بنابر نیاز مُبرم افغانستان، باید حقوق‌‌بشری زنان، از اولویت‌های هر برنامه و از مباحث مهم هر گفتگو پیرامون افغانستان باشد.

امروز در حالی از هشت مارچ در سراسر جهان تجلیل می‌گردد که زنان در افغانستان از ابتدایی‌ترین حقوق‌شان محروم گردیده اند. دختران و زنان افغان حق دسترسی به آموزش، خدمات اجتماعی، کار، خدمات صحی و رفتن به پارک‌های تفریحی، سالون ورزشی و حمام‌های عمومی را ندارند.