دسته: اخبار گوهرشاد

سازمان جهانی صحت در تازه‌ترین گزارش خود گفته است که موارد مثبت ویروس کرونا در سراسر افغانستان در حال افزایش است. این سازمان امروز (سه‌شنبه، ۲ جوزا) گزارشی در مورد وضعیت صحی اضطراری افغانستان در ماه‌های مارچ و اپریل سال جاری را منتشر کرده که نشان می‌دهد موارد ابتلا به ویروس کرونا در ماه اپریل با ۹ مورد فوتی، افزایش ۲۸۲.۵ درصدی داشته است.این سازمان تاکید کرد، در حالی که این رقم در ماه مارچ سال جاری چهار تن گزارش شده است. طبق معلومات سازمان جهانی صحت تنها در ماه اپریل ۱۶ هزار و ۳۴ آزمایش در لابراتوارهای عمومی در افغانستان انجام شده است که شمار واقعات مثبت این بیماری از ۱۰.۸ درصد در ماه مارچ به ۲۷.۴ درصد در ماه اپریل افزایش پیدا کرده است. در ادامه آمده است که شمار واقعات مثبت کرونا از این میان در ماه اپریل به ۴ هزار و ۲۴۰ مورد می‌رسد که این رقم به علاوه موارد مثبت در ماه مارچ به‌صورت مجموعی به ۴ هزار و ۹۵۴ مورد رسیده است. قابل ذکر است که سازمان جهانی صحت در این گزارش نگفته است که موارد فوتی کرونا در کدام‌ ولایات به ثبت رسیده است. این سازمان در ادامه تاکید کرده است که در جریان تهیه این گزارش دست‌کم ۱۹۶ هزار تن در افغانستان واکسن کرونا دریافت کرده‌ و شمار کسانی که یک دوز واکسن کرونا به آنان تطبیق شده به ۳۷.۴ درصد افزایش پیدا کرده است. در گزارش آمده است که تا اول ماه می، ۸۰۰ مکان ثابت در سراسر افغانستان به مردم واکسین تطبیق می‌کردند.همچنین این سازمان در بخشی از گزارش اش نوشته است که در ماه‌های مارچ و اپریل موارد سیاه سرفه نیز افزایش ۶۷.۸ درصدی داشته است. در گزارش آمده است که طی این دو ماه دست‌کم یک هزار و ۲۶۲ مورد مشکوک سیاه سرفه در سراسر کشور به ثبت رسیده است که ۷۱.۶ درصد بیماران کم‌تر از ۵ سال سن دارند. سازمان جهانی صحت گفته است که در جریان ماه اپریل، به دست‌کم ۵۸۷ هزار و ۶۳۵ تن در افغانستان خدمات صحی ارایه کرده است.

ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان به وضعیت زنان زندانی واکنش نشان داده و اعلام کردند که به شدت نگران شرایط وحشتناکی است که زندانیان زن در زندان‌های حکومت فعلی در ولایت‌های جوزجان، فاریاب و سمنگان با آن روبه‌رو هستند. این ائتلاف امروز (سه‌شنبه، ۲ جوزا) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که زنان زندانی در این ولایات در معرض نقض شدید حقوق بشر از جمله شکنجه جسمی، تجاوز جنسی و تحقیر قرار گرفته اند. در ادامه آمده است: «متاسفانه، به دلیل خطرات امنیتی و عدم وجود میکانیزم‌های حفاظتی، قربانیان قادر به شکایت مستقیم در مورد این سوءاستفاده‌ها نیستند.» ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان با اسناد از گزارش رسانه‌ها گفته است که حدود ۹۰ زن توسط حکومت فعلی در این ولایت‌ها زندانی شده و مورد بدرفتاری و سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند. در اعلامیه آمده است که از این میان ۱۶ نفر از زندانیان زن در نتیجه تجاوز جنسی مکرر باردار شده و  از سوی نیروهای حکومت فعلی مجبور به سقط جنین شده‌اند. در ادامه تاکید شده است که خانواده‌های این زندانیان به دلیل عدم اجازه ملاقات با آن‌ها از اوضاع آنان آگاهی ندارند. این ائتلاف تاکید کردند که کارمندان صحی در ولایت‌های فاریاب، سمنگان و جوزجان زنان متعددی را که به دلیل شکنجه و تجاوز جنسی دچار آسیب‌های شدید جسمی و روانی شده اند، درمان کرده اند. براساس گفته‌های اعلامیه، این نمونه‌ی از نقض فاحش حقوق بشر و نقض صریح ارزش‌های حقوق بشری بین‌المللی است که نیاز به رسیدگی فوری دارد. ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان  از یوناما هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان می‌خواهد تا فوراً تحقیقات کاملی را در مورد نقض حقوق بشر و خشونت‌های مبتنی بر جنسیت در زندان‌های حکومت فعلی انجام دهد و آنان را در برابر این جنایات پاسخگو قرار بدهد. همچنین این ائتلاف تاکید کرد که اقدام سریع و پاسخگویی برای حفاظت از حقوق، کرامت و رفاه زنان افغانستان به خصوص زنانی که در زندان‌های حکومت سرپرست مورد شکنجه و تجاوز قرار می‌گیرند، باید در اولویت کاری جامعه بین‌المللی در افغانستان باشد. در ادامه تاکید شده است که جامعه بین‌المللی باید در محکوم کردن این جنایات از سوی حکومت سرپرست و تضمین اجرای عدالت برای قربانیان متحد باشد. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط‌اش بر افغانستان بارها اقدام به بازداشت خودسرانه‌ی فعالان حقوق زن، فعالان مدنی و خبرنگاران کرده‌ است. براساس گزارشی که رسانه‌های مختلف و نهادهای حقوق بشری نشر کرده اند، دیده می‌شود که بسیاری از آنان در زندان‌های حکومت سرپرست به صورت خیلی وحشتناک شکنجه می‌شوند. با این وجود تا اکنون نهادهای حقوق بشری ملی و بین‌المللی، موفق نشده اند که در این زمینه نظارت‌های دقیق و همه جانبه از زندان‌های حکومت فعلی داشته باشند.

شماری از اعضای جنبش زنان برای صلح و آزادی اعلام کردند که ادامه‌ی سکوت و باج‌دهی جامعه‌ی جهانی به حکومت فعلی نه تنها در تضاد با اصول آزادی، عدالت، دموکراسی و رعایت منشور سازمان ملل متحد و سایر قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی است، بلکه زنده به گور کردن زنان و دختران افغانستان نیز است. اعضای این جنبش امروز(سه‌شنبه، ۲ جوزا) در یک مکان سر بسته در شهر کابل دست به اعتراض زدند. آنان می‌گویند که نیروهای حکومت سرپرست برخلاف توقع جامعه‌ی جهانی نسبت به گذشته خشن‌تر و شنیع‌تر عمل‌ کرده و آزادانه دست به نقض حقوق بشری و حقوق زنان می‌زنند. اعضای جنبش زنان برای صلح و آزادی تاکید کردند که نزدیک به دو سال از حاکمیت حکومت فعلی می‌گذرد و آنان با اقدامات محدود‌کننده‌، کشور را به زندانی برای زنان و دختران تبدیل کرده است.این زنان معترض از وضعیت فعلی نگرانی کرده و افزوده‌ اند که دروازه‌های مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی دختران تاکنون بسته مانده و زنان به کلی از جامعه حذف شدند. آن‌ها هشدار داده اند که بینش و رفتار نیروهای حکومت سرپرست هرچند با واکنش‌های مقطعی از سوی کشورها، سازمان‌های بین‌المللی و سازمان ملل متحد همراه بود؛ اما در عمل کوچک‌ترین تغییری در وضعیت حقوق بشری زنان و دختران به میان نیامده است. اعضای جنبش زنان برای صلح و آزادی می‌گویند که از نخستین روزهای حاکمیت حکومت فعلی علیه رفتار و سیاست‌های آنان ایستاده‌اند، اما بازهم با تاکید بر حقوق انسانی‌شان به مبارزات خود در برابر اعمال تبعیض‌آمیز حکومت افغانستان مبارزه می‌کنند. در ادامه آنان از جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل متحد خواسته اند که به معاملات پنهان خود حکومت فعلی پایان داده و از ادامه‌ی ارسال کمک‌های میلیون دالری به ناقضان حقوق بشر و جنایت‌کاران معلوم‌الحال پرهیز کنند. آنان در حالی دست به اعتراضات می‌زندند که حکومت سرپرست از زمان تسلط اش بر افغانستان تا کنون به هیچ یک از درخواست‌های جهان در زمینه حقوق بشر و تشکیل دولت فراگیر در افغانستان عمل نکرده‌اند.

شماری از زنان معترض و اعضای جنبش «شنبه‌های ارغوانی» اعلام کردند که وضعیت زندانیان، به‌ویژه زندانیان زن در زندان‌های حکومت سرپرست «اسفبار» است و باید نهادهای ملی، حقوق بشری و بین‌المللی از این زندان‌ها نظارت دقیق و همه جانبه داشته باشند. این جنبش امروز (سه‌شنبه، ۲ جوزا) با برگزاری یک برنامه‌ی اعتراضی در شهر کابل در یک مکان سربسته، مدعی شده اند که زندانیان در زندان‌های حکومت سرپرست مورد تجاوز جنسی و شکنجه‌های غیرانسانی قرار می‌گیرند. این زنان معترض می‌گویند که نیروهای حکومت سرپرست به خودشان حق می‌دهند که شهروندان کشور را تحت عناوین مختلف توهین، تحقیر، بازداشت، شکنجه و حتی به قتل برسانند. اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی خواسته است که حقوق زنان در زندان‌های حکومت سرپرست رعایت شود. همچنین آنان خواستار آزادی فوری رسول پارسی، مطیع‌الله ویسا، عالیه عزیزی و سایر مدافعان حقوق بشر و آزادی بیان که در بند حکومت سرپرست به‌سر می‌برند، شده‌اند. این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط‌اش بر افغانستان بارها اقدام به بازداشت خودسرانه‌ی فعالان حقوق زن، فعالان مدنی و خبرنگاران کرده‌ است. براساس گزارشی که رسانه‌های مختلف و نهادهای حقوق بشری نشر کرده اند، دیده می‌شود که بسیاری از آنان در زندان‌های حکومت سرپرست به صورت خیلی وحشتناک شکنجه می‌شوند. با این وجود تا اکنون نهادهای حقوق بشری ملی و بین‌المللی، موفق نشده اند که در این زمینه نظارت‌های دقیق و همه جانبه از زندان‌های حکومت فعلی داشته باشند.

مسوولان وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست می‌گویند که بیماری توبرکلوز در افغانستان سالانه جان ۱۰ تا ۱۲ هزار نفر را می‌گیرد. محمدحسن غیاثی، معین پالیسی و پلان وزارت صحت در برنامه‌ای که به مناسبت روز جهانی مبارزه با بیماری سل در شفاخانه‌ی افغان-جاپان در کابل برگزار شده بود، گفت که طی سال گذشته میلادی حدود ۷۶ هزار واقعه عادی توبرکلوز و چهار و ۸۰۰ واقعه مقاوم توبرکلوز به دوا در افغانستان ثبت شد. آقای غیاثی افزود: "از این میان بیش از ۵۲ هزار تن از آنان توسط برنامه ملی کنترول توبرکلوز وزارت صحت‌ عامه تحت تداوی قرار گرفت و حدود ۱۰ الی ۱۲ هزار تن از آنان سالانه جان خود را از دست می‌دهند.» او تاکید کرد که توبرکلوز (سل) یک بیماری ساری است و یکی از ده عامل مهم مرگ و میر در کشورهای جهان به شمار می‌رود. وی در مورد آمار سال روان چیزی نگفت اما افزود: «وزارت صحت‌ عامه توانسته با ایجاد ۸۷۷ مرکز صحی، ایجاد لابرتوارهای تشخیصیه، توزیع ماشین‌های پیشرفته جن اکسپرت، سهولت‌های بیشتری را برای تداوی بیماران مبتلا به توبرکلوز در داخل کشور فراهم کند.» سازمان جهانی صحت گفته است که امروزه توبرکلوز یک مسئله جهانی است که خطری جدی برای سلامت عمومی دارد. این سازمان تاکید کرد که پایان دادن به این بیماری هنوز یک کار دشوار است. سازمان جهانی صحت از سران دولت‌ها خواسته است که به طور فعال به وعده‌های‌شان در قبال پایان‌دهی به این بیماری عمل کنند و منابع را در بخش مبارزه با بیماری توبرکلوز افزایش دهند. این سازمان افزوده است که تلاش دارد تا ۲۰۳۵ بیماری سل در افغانستان مهار شود. بر اساس آمار سازمان جهانی صحت، در سال گذشته‌ی میلادی، بیش از ده میلیون تن در جهان به بیماری سل مبتلا شده اند. سل، بیماری‌ای ساری است که سرفه‌، تب و عرق شبانه، از نشانه‌های آن است.

مسوولان محلی در ولایت لوگر می‌گویند که یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان برای تقویت آموزگاران زن در بخش اناث تربیه معلم این ولایت، ۲۶ معلم جدید را از طریق رقابت آزاد استخدام کرده است. محمدشاه پورعرب، سخنگوی ریاست معارف لوگر به رسانه گوهرشاد گفت که امتحان این معلمان روز گذشته (دوشنبه، ۱ جوزا) پایان یافته است. به گفته‌ی او، این شمار  از معلمان برای آموزش و ارتقای سویه علمی «آموزگاران دوازده پاس مکاتب دخترانه» در یک‌ دوره‌ی دوساله با حمایت مالی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل استخدام شدند. وی تاکید کرد که در امتحان رقابتی این بست‌ها ۴۰ تن از آموزگاران زن با درجه لیسانس اشتراک‌ کرده بودند که از بین آنان ۲۶ تن کامیاب شدند. سخنگوی ریاست معارف لوگر افزود که قرار است آنان به زودی کارشان را به‌عنوان آموزگاران قراردادی آغاز کنند. این در حالی است که سال گذشته صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفته بود که با شروع سال ۲۰۲۲ میلادی مسوولیت پرداخت معاشات معلمان در سراسر کشور را برعهده می‌گیرد. براساس معلومات ریاست معارف ولایت لوگر، تربیه معلم این ولایت ۱۶ سال پیش به فعالیت آغاز کرد و تا کنون حدود ۴ هزار و ۵۰۰ آموزگار زن و‌ مرد را به‌شکل مسلکی آموزش داده است. در حالی یونیسف این ۲۶ آموزگار زن را استخدام می‌کند که مکاتب بالاتر از صنف ششم نزدیک به دو سال می‌شود که به روی دختران مسدود است. همچنین وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشک‌های مرد، سفر بدون محرم و کار کردن در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌الملی نیز منع شده‌اند.

اوچا یا دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان می‌گوید که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۲۰.۳ میلیون افغان آسیب‌پذیر به خدمات و کمک‌های حفاظتی در بخش‌های مختلف نیاز دارند. اوچا امروز (سه‌شنبه، ۲ جوزا) به ‌مناسبت «هفته‌ی حفاظت از غیرنظامیان» در توییتی نوشته است که این افراد در بخش‌های «حفاظت عمومی»، «حفاظت اطفال»، «خشونت مبتنی بر جنسیت» و «ماین» نیاز به خدمات و کمک‌های حفاظتی دارند. این سازمان در ادامه نوشته است، برای این‌که به نیازهای این افراد به حفاظت پاسخ مثبت داده شود، نیاز به ۱۷۰ میلیون دالر کمک در طول سال ۲۰۲۳ میلادی دارد. دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد روز گذشته نیز گفته بود که به‌مناسبت هفته‌ی حفاظت از غیرنظامیان (۲۲ الی ۲۵ می)، شورای امنیت سازمان ملل متحد نشستی را برگزار خواهد کرد. اوچا تصریح کرده بود که آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل گزارش خود را در این مورد در این نشست ارائه خواهد کرد. این نهاد گفته بود که در سال ۲۰۲۲ میلادی بیش از ۷۰۰ کودک در افغانستان بر اثر انفجار ماین، بقایای مواد منفجره و بمب‌های دست‌ساز کشته یا زخمی شدند. در ادامه افزوده که این آمارها نشان دهنده آن است که به‌طور متوسط روزانه دو کودک کشته یا زخمی می‌شود. قابل ذکر است که در طول چندین دهه جنگ در افغانستان، غیرنظامیان، به‌شمول کودکان، از عمده‌ترین قربانیان جنگ و خشونت‌ها در کشور بوده اند. افغانستان یکی از کشورهایی است که به‌دلیل چندین دهه جنگ بالاترین اراضی آلوده به مواد منفجره را دارد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت قندهار می‌گویند که انفجار  یک سرگلوله در ولسوالی خاکریز این ولایت، جان یک تن را گرفته و دو کودک دیگر را زخمی کرده است. حافظ صابر، سخنگوی پولیس قندهار به رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد روز گذشته (دوشنبه، ۱ جوزا) در منطقه «سرگاو کاریز» از مربوطات ولسوالی خاکریز رخ داده است. او می‌گوید که یک مرد، یک سرگلوله راکت را پیدا کرده و حین انتقال آن به مکان دیگری، این سرگلوله انفجار کرده و در نتیجه خودش کشته شده و دو کودک دیگر زخمی شدند. کودکان زخمی شده شش و سه سال عمر دارند و هر دو پسر هستند. همچنین سخنگوی پولیس قندهار علاوه کرد که همه‌ی آن‌ها اعضای یک خانواده هستند. به گفته‌ی وی، هر دو کودک تحت درمان هستند و وضعیت یکی از این کودکان وخیم گزارش شده است. قابل ذکر است که در طول چندین دهه جنگ در افغانستان، غیرنظامیان، به‌شمول کودکان، از عمده‌ترین قربانیان جنگ و خشونت‌ها در کشور بوده اند. افغانستان یکی از کشورهایی است که به‌دلیل چندین دهه جنگ بالاترین اراضی آلوده به مواد منفجره را دارد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. با این وجود کمیته صلیب سرخ نیز گفته بود که در جریان سال گذشته‌ی میلادی ۹۹۵ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۹۷ درصد غیرنظامیان و ۵۶ درصد از مجموع کل آنان، کودکان هستند که در پی ۴۵۰ انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند.