دسته: اخبار گوهرشاد

رینا امیری، نماینده‌ی ویژه‌ی آمریکا در امور حقوق بشر و زنان در افغانستان می‌گوید که ‌خفه‌کردن صدای مدافعان که منعکس‌کننده‌ی اراده‌ی مردم است، در جاهای دیگر کارساز نبوده و در افغانستان هم موفق نخواهد بود. خانم امیری بامداد امروز (چهارشنبه، ۹ حمل) در توییتی نوشته است که گزارش‌های متعددی مبنی بر بازداشت زنان و مردان که از دسترسی دختران به تحصیل حمایت می‌کنند، منتشر شده است. وی در توییتی دیگر نوشته است که حمایت از تحصیل دختران و زنان افغان نباید جرم باشد. نماینده‌ی ویژه‌ی آمریکا در امور حقوق بشر و زنان در افغانستان تاکید کرد که امنیت و احترام به حقوق قانونی آن‌ها در درجه اول قابل اهمیت می‌باشد. در تازه‌ترین مورد افراد حکومت سرپرست سه زن معترض را سه روز قبل از شهر کابل بازداشت کردند که بعد از یک روز به قید ضمانت و پا درمیانی بزرگان قومی بالاخره آزاد کردند. آنان در پیوند به مسدود ماندن مکاتب و دانشگاه‌ها دست به اعتراض خیابانی زده بودند. همچنین نیروهای حکومت مطیع‌الله ویسا، بنیان‌گذار بنیاد «راه قلم» را با دو برادرش بازداشت کرده‌‌اند. این نهاد در مناطق دوردست برای کودکان مکاتب سیار ایجاد و آنان را به آموزش تشویق می‌کند. در کنار این‌ها، رسول عبدی پارسی، استاد سابق دانشگاه هرات نیز به‌دلیل انتقاد از حکومت سرپرست بازداشت شده است. آقای پارسی حدود ۲۰ روز قبل در شهر کابل بازداشت شده و تا اکنون از سرنوشت وی خبری نیست. در حالی این فعالان حقوق زن و حقوق آموزش دختران بازداشت می‌شود که بیش از ۵۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌اند. همچنین زنان و دختران اجازه رفتن به دانشگاه‌ها و کار در سازمان غیردولتی داخلی و خارجی را نیز ندارند.

اوچا یا دفتر هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل در کابل می‌گوید که سازمان جهانی غذا طی ماه گذشته‌ی میلادی برای ۱۱.۷ میلیون نیازمند در افغانستان کمک بشردوستانه توزیع کرده است. اوچا با نشر گزارشی گفته است این کمک‌ها به ارزش ۳۴.۲ میلیون دالر در بخش‌‌های اضطراری، پول‌نقد، تغذیه و معیشت بوده است. این سازمان تاکید کرد که مجموع کمک‌های غذایی توزیع شده در ماه فبروری سال جاری میلادی بیش از ۷۱ هزار تن بوده است. در گزارش آمده است که در این مدت برای ۳.۵ میلیون نیازمند کوپن‌های غذایی و برای ۸۳۳ هزار نیازمند دیگر کوپن‌های کالایی توزیع شده است. همچنین در بخشی از گزارش اوچا آمده است که سازمان جهانی غذا برای پیش‌گیری از سوءتغذیه حاد و متوسط در افغانستان به بیش از ۱.۶ میلیون کودک ۶ تا ۵۹ ماهه و زنان حامله غذا ارایه کرده است. براساس معلومات ارائه شده از ۵۲۶ هزار زن و کودک دیگر حمایت‌های صحی صورت گرفته است. سازمان ملل می‌افزاید که یک  هزار و ۷۷۰ مرکز صحی و ۴۳۶ تیم سیار صحی از کمک‌های سازمان جهانی غذا در ماه گذشته مستفید شده است. در ادامه آمده است که برای  ۲۶۴ هزار تن نیز از طریق پروژه انعطاف‌پذیری جامعه، کمک‌های ‌نقدی و غیرنقدی توزیع شده است. اوچا در گزارش اش نوشته است که در ماه فبروری سال جاری در برخی از پروژه‌ها، کمک‌هایی که به دلیل ممنوعیت‌های کاری زنان در افغانستان متوقف شده بود، از سر گرفته شده و به هشت هزار و ۵۰۰ تن از طریق برنامه آموزش‌ برای افزایش معیشت کمک شده است. همچنین گفته است که برای ۶۷۶ هزار دانش‌آموز در صنف‌های آموزشی محلی بیسکویت و نان انرژی‌زای بسیار بالا توزیع شده است. این سازمان در حالی از توزیع کمک‌های بشردوستانه سازمان جهانی غذا در ماه گذشته میلادی خبر داده که قرار است کمک‌های این سازمان به دلیل کمبود بودجه در ماه جاری میلادی ۲۵ درصد کاهش یابد. دیوید بیسلی، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذای نیز گفته بود که اگر تا چند روز دیگر بودجه دریافت نکنند، ۹ میلیون افغان از دریافت کمک‌های خوراکی محروم می‌شوند. آقای بیسلی در توییتی نوشته بود که میلیون‌ها تن در افغانستان با فقر و گرسنگی روبه‌رو است.

مسوولان محلی در ولایت بدخشان می‌گویند که برای ۴۰۰ دختر و پسر بیجا شده در شهر فیض‌آباد، مرکز این ولایت زمینه‌ی تعلیم و تربیه مساعد می‌گردد. مولوی محمدیونس جهادمل، رییس مهاجرین و عودت‌کنندگان بدخشان به رسانه گوهرشاد گفت که دفتر کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) در همکاری با اداره‌های معارف، مهاجرین و عودت‌کنندگان برای ۴۰۰ دانش‌آموز بیجا شده، طی ۹ ماه آینده دو مکتب خواهد ساخت. آقای جهادمل تاکید کرد که دانش‌آموزان این مکاتب را کودکانی از صنف اول الی پنجم تشکیل خواهد داد. او بیان کرد که یکی از این مکاتب به نام (شیرخان) بوده و در ناحیه‌ی هشتم شهر فیض‌آباد، مرکز ولایت بدخشان ساخته خواهد شد. وی می‌گوید که این مکتب ۱۲ صنف درسی دارد که به صورت معیاری با حمایت کمیساریای عالی سازمان ملل ساخته می‌شود. این مقام محلی در مورد بودجه این مکاتب جزییاتی ارائه نکرد  اما گفت که مقدار بودجه آن محرم می‌باشد. رییس مهاجرین و عودت‌کنندگان بیان کرد که کار ساخت این مکاتب به زودی آغاز خواهد شد و با اعمار آن دانش‌آموزان بیجا شده می‌توانند در فضای آرام آموزشی درس‌های‌شان را به پیش ببرند. آقای جهادمل تاکید کرد که یک باب مکتب دیگر با چنین ظرفیت در منطقه‌ی (کته‌خرمن) از مربوطات ناحیه اول شهر فیض‌آباد ساخته خواهد شد. او علاوه کرد که شاگردان این مکاتب ضمن اظهار خرسندی از فراهم‌سازی زمینه‌ی تعلیم و تربیه، خواهان فراهم سازی مواد ممد درسی، مانند قلم، کتاب، کتابچه، آب آشامیدنی، معلم مسلکی و فضای مصون درسی گردیدند. وی همچنان از نهادهای کمک‌کننده خواست که جهت ارتقای آموزش کودکان بیجا شده توجهی داشته باشند. در حالی این مکاتب در ولایت بدخشان ساخته می‌شود که بیش از ۵۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. همچنین زنان و دختران اجازه‌ی رفتن به دانشگاه‌ها و کار در سازمان غیردولتی داخلی و خارجی را نیز ندارند.

یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل در افغانستان از حکومت سرپرست خواسته است که دلیل بازداشت و محل نگهداری مطیع‌الله ویسا، بنیان‌گذار نهاد آموزشی «راه قلم» را مشخص کند. یوناما امروز (سه‌شنبه، ۸ حمل) در توییتی از اعضای حکومت فعلی خواسته که محل اختفای ویسا را مشخص کنند و دسترسی او به خانواده‌اش و وکیل‌های مدافع را فراهم سازند. هنوز دلیل بازداشت ویسا از سوی حکومت سرپرست معلوم نشده است. حکومت نیز در مورد بازداشت این فعال حوزه‌ی آموزش چیزی نگفته است. بازداشت وی واکنش‌های زیادی را در پی داشته است. از سویی هم، رافالا یدیس، سرپرست دفتر نمایندگی اتحادیه اروپا با نشر توییتی بازداشت ویسا را تکان‌دهنده خوانده است. وی تاکید کرد که ویسا مردی است که کشورش را دوست دارد و برای آموزش کار می‌کند. رافالا یدیس نوشته است: «ما باید برای بازسازی افغانستان سخت تلاش کنیم. ما نباید از چالش‌ها و مشکلات هراس داشته باشیم؛ باید افغانستان را خانه‌ی صلح بسازیم.» همچنین فوزیه کوفی، رهبر حزب موج تحول افغانستان به بازداشت آقای ویسا واکنش نشان داده و در توییترش نوشته است: «چرا ما از حکومت افغانستان انتظار داریم که از کسی که واقعاً یک هدف شریف را ترویج می‌کند، محافظت کند؟ من از این تعجب نمی‌کنم.» او تاکید کرد: «می‌دانستم که دیر یا زود این اتفاق خواهد افتاد. از این‌که مردم افغانستان در برابر وحشیگری چقدر ساکت شده‌اند تعجب می‌کنم.» با این وجود، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل در افغانستان هم با ابراز نگرانی درباره‌ی بازداشت این فعال مدنی گفته است که در درجه‌ی اول امنیت ویسا مهم است و همه‌ی حقوق وی باید رعایت شود. مطیع‎‌الله ویسا روز گذشته از کابل توسط نیروهای حکومت فعلی بازداشت شد. او در بخش دسترسی کودکان دختر و پسر به آموزش فعالیت داشت. بنیاد تحت رهبری ویسا، موسوم به «راه قلم» در برخی از مناطق دوردست مکاتب سیار ایجاد می‌کند. ماه‌ گذشته حکومت سرپرست اسماعیل مشعل، استاد دانشگاه که به بستن دانشگاه‌ها به‌روی دختران اعتراض داشت نیز بازداشت کرد. در حالی آقای ویسا بازداشت می‌شود که بیش از ۵۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. همچنین زنان و دختران اجازه‌ی رفتن به دانشگاه‌ها و کار در سازمان غیردولتی داخلی و خارجی را نیز ندارند.

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد از یوناما یا هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان خواسته است که برای آزادی مطیع‌الله ویسا، مسوول بنیاد «راه قلم» و فعال عرصه‌ی آموزش دختران و پسران از بند حکومت سرپرست تلاش کند. آقای فایق صبح امروز (سه‌شنبه، ۸ حمل) در توییترش نوشته است که ویسا یک میهن‌پرست واقعی است که از طریق حمایت از آموزش برای همه به مردم خود خدمت می‌کند. مطیع‎‌الله ویسا از کابل توسط نیروهای حکومت فعلی بازداشت شده است. او در بخش دسترسی کودکان دختر و پسر به آموزش فعالیت دارد. بنیاد تحت رهبری ویسا، موسوم به «راه قلم» در برخی از مناطق دوردست مکاتب سیار ایجاد می‌کند. تا اکنون دلیل و انگیزه بازداشت وی روشن نیست و اعضای حکومت نیز در این مورد چیزی به رسانه‌ها نگفته اند. همچنین ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل در افغانستان به بازداشت ویسا واکنش نشان داده و گفته است که در درجه اول امنیت ویسا مهم است و همه‌ی حقوق وی باید رعایت شود. آقای بنت در توییتی از بازداشت وی ابراز نگرانی کرده است. این در حالی است که ماه‌ گذشته حکومت سرپرست اسماعیل مشعل، استاد دانشگاه که به بستن دانشگاه‌ها به‌روی دختران اعتراض داشت نیز بازداشت کرده بود. در حالی آقای ویسا، حامی آموزش دختران از کابل بازداشت می‌شود که بیش از ۵۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌اند. همچنین زنان و دختران اجازه رفتن به دانشگاه‌ها و کار در سازمان غیردولتی داخلی و خارجی را نیز ندارند. با این وجود زنان از رفتن به حمام‌های عمومی، پارک‌های تفریحی، ورزشگاه‌ها، تداوی توسط پزشکان مرد و اشتراک در امتحان ورودی دانشگاه‌های خصوصی منع شده‌اند.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) می‌گوید که با افزایش وضع محدودیت‌های حکومت سرپرست علیه زنان، کسب‌وکارهای تحت مدیریت زنان در افغانستان در حال نابود شدن هست. این سازمان با نشر گزارشی گفته است که پس از به قدرت رسیدن حکومت سرپرست در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰، اشتغال زنان به یک‌چهارم کاهش یافته است. همچنان شماری از مراکز تجاری زنان از رونق افتاده و آن‌ها مشتریان خود را از دست دادند. در ادامه آمده است که با صدور فرمان‌های پیاپی حکومت سرپرست و محدودیت اشتغال زنان باعث شده که تولید ناخالص داخلی افغانستان در دو سال اخیر حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد کاهش پیدا کند. در گزارش آمده است: «چند ماه پیش، یک مرکز تجاری جدید و درخشان زنانه در هرات که از تاجران زن حمایت می‌کرد و دوره‌های آموزش انگلیسی، کمپیوتر و حرفه‌ را برای زنان ارائه می‌کرد، مملو از مردم بود.» در ادامه‌ی گزارش تاکید شده است: «امروز طبقات فوقانی محل برگزاری دوره‌ها به همراه مهد کودک، اتاق‌های مشاوره روانی – اجتماعی، ادارات و محوطه دایمی فروش صنایع دستی خاموش است.» کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان بیان کرد که تاجران زن در این مرکز مشتریان خود را از دست داده‌اند و درآمد آن‌ها حدود ۵۰ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که وزارت اقتصاد حکومت سرپرست چند ماه قبل با صدور دستوری، کار زنان در موسسات داخلی و خارجی در افغانستان را منع کرد.

شماری از خبرنگاران افغانستان که در کشورهای همسایه به سرمی‌برند یا در تبعید هستند، در نامه‌ای سرگشاده به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفته‌اند که خبرنگاران باقی‌مانده در افغانستان هر لحظه با خطر مرگ، تحقیر و تهدید روبه‌رو هستند. این خبرنگاران با ارسال نامه‌ای به آقای گوترش نوشته اند که تا اکنون ۱۱۵ تن از خبرنگاران در افغانستان بازداشت، احضار، آزار‌و‌اذیت، تهدید یا شکنجه شدند. در ادامه نامه آمده است که تنها در سال گذشته پنج خبرنگار کشته و شماری نیز مفقود گردیده اند. همچنین در نامه نوشته شده است که شبکه‌های تلویزیونی به دلیل وضع محدودیت‌های شدید حکومت سرپرست، در وضعیتی قرار دارند که بهتر است بسته شوند و همچنان رسانه‌های آنلاین با سانسور شدید مواجه‌اند. در بخشی از این نامه به وضعیت خبرنگاران تبعیدی اشاره شده و آمده است که شماری زیادی از خبرنگاران تبعیدی در پاکستان، ایران و هندوستان به جایی رسیده اند که مجبور می‌شوند اعضای بدن و جسم خود را بفروشند تا برای فرزندان‌شان لقمه نانی پیدا کنند. این خبرنگاران تاکید می‌کنند که شواهد و مدارک معتبری در این مورد به دست دارند. همچنین در بخشی از نامه آمده است که ۳۷۸ رسانه در افغانستان که ۶۰ درصد رسانه‌های کل کشور را تشکیل می‌دادند، بسته شده یا در آستانه‌ی مسدود شدن قرار گرفته‌اند. در ادامه خواسته شده است که باید به «وضعیت اسف‌بار» خبرنگاران زندانی در افغانستان، کشورهای همسایه و برخی کشورهای توجه شده تا جان و کرامت آنان حفظ شود. این در حالی است که ظریف کریمی، مسوول نی روز گذشته به رسانه گوهرشاد گفته بود که پس از بازگشت دوباره‌ی حکومت فعلی به قدرت، ۲۸۶ پرونده‌ی خشونت در برابر خبرنگاران را ثبت کرده که ۳۰ مورد آن، در سال ۲۰۲۳ میلادی رخ داده است. آقای کریمی با ابراز نگرانی تاکید کرد که با گذشت هر روز، خشونت در برابر خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای در افغانستان، بیش‌تر می‌شود. با روی‌کارآمدن دوباره‌ی حکومت فعلی در افغانستان، شمار زیادی از خبرنگاران به دلیل مشکلات امنیتی و بیکاری به کشورهای همسایه و اروپایی مهاجرت کرده اند.