دسته: اخبار گوهرشاد

منابع می‌گویند که حکومت سرپرست سه‌ تن از اعضای جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان را به قید ضمانت و با پا‌درمیانی بزرگان قومی از زندان آزاد کردند. منبع امروز (دوشنبه، ۷ حمل) در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که حکومت فعلی رقیه ساعی، ملالی هاشمی و فاطمه محمدی، سه‌ تن از معترضین بازداشت شده را به قید ضمانت آزاد کرده‌اند. او تاکید کرد که این سه تن اکنون اجازه گفتگو با رسانه‌ها را نیز ندارند. این در حالی است که روز گذشته نیروهای حکومت سرپرست پس از برهم زدن اعتراض خیابانی زنان معترض در پیوند به مسدود ماندن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران، سه عضو جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان را از ساحه دشت‌ برچی شهر کابل بازداشت کردند. همچنین یوناما یا هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان به بازداشت زنان معترض از سوی نیروهای حکومت سرپرست در کابل واکنش نشان داده و گفته است که زنان و دختران حق دارند از سیاست‌هایی که به‌شدت حقوق بشر آنان را محدود می‌کند، شکایت کنند.

منابع نزدیک به رقیه ساعی، یکی از زنان معترضی که روز گذشته در کابل بازداشت شد، می‌گویند که وی به قید ضمانت و با پا درمیانی بزرگان آزاد شده است. منبع امروز(دوشنبه، ۷ حمل) در صحبت با رسانه گوهرشاد آزادی خانم ساعی را تایید کرده است. منبع تاکید کرد که خانم ساعی لحظاتی قبل با پا درمیانی بزرگان محل، از حوزه‌ی ششم امنیتی شهر کابل آزاد شده است. رقیه ساعی روز گذشته از جریان یک اعتراض خیابانی همراه با دو معترض زن دیگر از شهر کابل بازداشت شد. این اعتراض در پیوند به ادامه‌ی ممنوعیت آموزش دختران برگزار شده بود. همچنین منبع به نقل از خانم ساعی گفته است که نیروهای حکومت از وی تعهد گرفته است که دیگر در اعتراضات شرکت نکند. منبع تاکید کرد که وضعیت روحی و روانی رقیه ساعی مناسب نیست و حوالی ساعت ۱:۳۰ دقیقه امروز به خانه و نزد کودکان خود برگشته است. خانم ساعی ۲۷ ساله است و دو کودک پسر و دختر بنام‌های روح‌الله ۹ساله و نرگس ۷ساله دارد. همسر رقیه ساعی سه سال پیش به دلیل بیماری سرطان درگذشت. این در حالی است که رقیه ساعی قبلاً نیز در اعتراضات از مربوطات حوزه‌ی سوم امنیتی شهر کابل از سوی نیروهای استخبارات بازداشت شده بود. تا اکنون از سرنوشت فاطمه محمدی و ملالی هاشمی، دو بانوی معترض دیگر، جزییاتی در دست نیست و حکومت سرپرست نیز در مورد بازداشت آن‌ها چیزی به رسانه‌ها نگفته است.

مسوولان در فرماندهی پولیس ولایت دایکندی می‌گویند که در اثر واژگون شدن یک موتر در ولسوالی شهرستان این ولایت یک زن و یک مرد جان باخته و هشت تن دیگر زخمی شدند. غلام‌علی جاوید، سخنگوی پولیس دایکندی در صحبت با رسانه گوهرشاد این رویداد را تایید کرده است. آقای جاوید گفت که این رویداد حوالی ساعت شش صبح امروز (دو شنبه، ۷ حمل) در روستای «غاسور» از مربوطات ولسوالی شهرستان این ولایت رخ داده است. به گفته‌ی او، در نتیجه‌ی این رویداد ترافیکی یک زن و یک مرد جان باخته و هشت تن دیگر به شمول سه کودک، یک زن و چهار مرد دیگر زخمی شدند. وی بیان کرد که قربانیان این رویداد همه اعضای یک خانواده هستند. سخنگوی پولیس دایکندی بیان کرد که سرنشینان موتر نوع تونس از روستای «غاسور» به مقصد مرکز ولسوالی شهرستان در حرکت بودند که در اثر خرابی و کم‌عرض بودن سرک، موتر حامل‌شان واژگون گردیده است. آقای جاوید تاکید کرد که زخمیان این رویداد توسط مردم محل به شفاخانه‌ی مرکزی این ولسوالی انتقال داده شدند. او می‌گوید که وضعیت صحی دو تن از زخمیان به شمول راننده‌ی این موتر وخیم گزارش شده است. طی ماه‌های اخیر وقوع حادثات ترافیکی در سراسر کشور افزایش یافته است. در آخرین مورد روز گذشته، یک کودک در حادثه‌ی ترافیکی در ولسوالی تگاب کشم بدخشان جان باخته و یک مرد دیگر زخمی شدند. بی‌احتیاطی رانندگان، عدم رعایت قوانین ترافیکی از سوی رانندگان، خرابی و کم‌عرض بودن جاده‌ها از دلایل عمده‌ی وقوع این حادثات عنوان می‌شود. ولایت دایکندی در زون مرکز یکی از ولایات کوهستانی و صعب‌العبور کشور است که در فصل‌های سال بارها گواه چنین حادثات مرگبار بوده است.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد اعلام کرد که جاپان در بخش‌های صحت و معارف افغانستان حدود ۲۱.۶ میلیون دالر کمک کرده است. یونیسف با نشر گزارشی گفته است که ۱۸ میلیون دالر از این کمک‌ جاپان برای تهیه واکسن‌های ضروری برای بیش از ۱۸ میلیون کودک و مادر مصرف خواهد شد. در ادامه آمده است که ۳.۶ میلیون دالر دیگر برای ساخت زیربناهای مکتب‌های دولتی در سراسر افغانستان هزینه خواهد شد. بربنیاد گزارش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل، واکسن‌هایی که قرار است برای کودکان و مادران افغانستان تهیه شود، شامل سرخکان، روتاویروس، کزاز، دیفتری، فلج اطفال، هپاتیت بی و غیره است. این سازمان همچنان تاکید کرده است که این بودجه به یونیسف کمک می‌کند تا در جریان سال ۲۰۲۳ میلادی برای حدود ۱۰ میلیون کودک واکسن پولیو تهیه کند. در گزارش آمده است که ۳.۶ میلیون دالر از کمک‌ جاپان از طریق یونیسف برای فراهم‌سازی آب پاک و دستگاه‌های دست‌شویی به ۱۰ هزار دانش‌آموز از جمله پنج هزار دانش‌آموز دختر در ۲۰ مکتب هزینه خواهد شد. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در گزارش اش حمایت‌های کشور جاپان از کودکان و مادران در افغانستان را مثال‌زدنی و قابل ستایش خواند. جاپان در حالی برای کودکان، مادران و دختران افغان کمک می‌کند که حکومت سرپرست از زمان به قدرت رسیدن همواره زنان و دختران را سرکوب کرده و آنان را از فعالیت‌های اجتماعی، آموزشی و سیاسی به صورت کامل حذف کرده است. بیش از ۵۵۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌اند. همچنین زنان و دختران اجازه رفتن به دانشگاه‌ها و کار در سازمان غیردولتی داخلی و خارجی را نیز ندارند.

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل در افغانستان به بازداشت سه‌ تن از زنان معترض از سوی نیروهای حکومت سرپرست در کابل واکنش نشان داده و از حکومت فعلی خواسته است که معترضان بازداشت شده‌ را فوراً رها کند. آقای بنت امروز (دوشنبه، ۷ حمل) در توییتی نوشته است که افراد حکومت سرپرست به‌تازه‌گی رقیه‌ ساعی، فاطمه محمدی و ملالی هاشمی، از زنان معترض به مسدود ماندن دروازه‌های مکاتب دخترانه را در کابل بازداشت کرده اند. گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر سازمان ملل گفت که آموزش باید برای دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان از سر گرفته شود. او تاکید کرده که اعضای حکومت سرپرست یک تظاهرات مسالمت‌آمیز زنان را که خواستار حق آموزش بودند، مختل کردند. وی در توییتش از حکومت سرپرست خواسته است که زنان معترض بازداشت شده را به‌گونه فوری و «بدون قیدوشرط» از زندان رها کند. این در حالی است که حکومت سرپرست روز گذشته سه‌ تن از معترضین را پس از لت‌وکوب و به‌هم زدن اعتراض خیابانی آنان که در پیوند به مسدود ماندن دروازه مکتب‌های دخترانه بود، بازداشت کردند. تا اکنون از سرنوشت زنان بازداشت جزییاتی در دست نیست و حکومت سرپرست نیز در این مورد چیزی به رسانه‌ها نگفته است.

منابع محلی از ولسوالی تگاب کشم ولایت بدخشان می‌گویند که در اثر حادثه‌ی ترافیکی در این ولسوالی یک کودک جان باخته و یک فرد دیگر زخمی شده‌ است. منبع در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این رویداد روز گذشته (یک‌شنبه، ۶ حمل) رخ داده است. منبع تاکید کرد که این رویداد در قریه «شهیدکان» از مربوطات ولسوالی تگاب کشم بدخشان اتفاق افتاده که یک کودک جان باخته و یک مرد شدیداً زخمی شده است. بربنیاد معلومات منابع این رویداد زمانی به وقوع پیوسته که یک  موتر تیز رفتار نوع «پاسو» از سرک منحرف و واژگون گردیده است. طی ماه‌های اخیر وقوع حادثات ترافیکی در سراسر کشور افزایش یافته است. در آخرین مورد در روز پنج‌شنبه هفته‌ی گذشته، سه نفر به شمول یک کودک و یک زن در حادثه‌ی ترافیکی در ولسوالی ورس ولایت بامیان جان باخته و چهار تن دیگر زخمی شدند. بی‌احتیاطی رانندگان، عدم رعایت قوانین ترافیکی از سوی رانندگان، خرابی و کم‌عرض بودن جاده‌ها از دلایل عمده‌ی وقوع این حادثات عنوان می‌شود.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل اعلام کرد که طی هفته‌ی گذشته در افغانستان هشت کودک در اثر انفجار مهمات به‌جامانده از جنگ‌های چند دهه‌ی اخیر جان باخته‌اند. یونیسف روز گذشته (یک‌شنبه، ۶ حمل) در اعلامیه‌ای گفت که این کودکان هنگام بازی با مهمات منفجرنشده و جمع‌آوری ضایعات فلزی جان‌ باختند. براساس گفته‌های یونیسف، مهمات منفجرنشده در افغانستان تأثیر مخربی بر کودکان دارد. این نهاد علاوه کرد که در سال ۲۰۲۲ میلادی، بیش از ۷۰۰ کودک به‌دلیل انفجار مهمات منفجرنشده و بقایای جنگ در افغانستان کشته یا معلول شدند. این نهاد بر حفاظت از کودکان تاکید کرده و می‌گوید که در حال افزایش تلاش‌های آموزشی در مورد خطر ماین برای کودکان و جوامع است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل تاکید کرد که به خانواده‌ها و کودکان آسیب‌دیده حمایت روانی و اجتماعی ارائه می‌کند. یونیسف گفته است: «ما باید برای حمایت از تلاش‌های ماین‌زدایی، آموزش خطر ماین و کمک به آسیب‌دیدگان و بازماندگان قربانیان با یک‌دیگر همکاری کنیم.» در حالی یونیسف این گزارش را نشر می‌کند که نزدیک به ۶۰۶ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است.

یک تاجر زن در شهر پلخمری، مرکز ولایت بغلان، با ایجاد یک کارگاه خیاطی و تولید صنایع دستی برای ۶۰ زن دیگر، زمینه‌ی کار را فراهم کرده است. نفیسه اعتبار، مسوول این کارگاه امروز (یک‌شنبه، ۶ حمل) به رسانه گوهرشاد گفت که این کارگاه در بخش‌های خیاطی، کیف‌دوزی، چرمه‌دوزی، گل‌دوزی، مهره‌دوزی و خامک‌دوزی فعالیت دارد. خانم اعتبار بیان کرد که زنان در این کارگاه در دو شیفت کاری، مصروف کار هستند. به گفته‌ی او، در این کارگاه‌ دخترانی که از مکاتب و دانشگاه‌ها باز ماندند، زنانی که وظایف‌شان را از دست دادند و زنان سرپرست خانواده‌‌ها فعالیت می‌کنند. وی بیان کرد که هدف از ایجاد این کارگاه، دست‌گیری زنان تنگ‌دست،‌ دختران بازمانده از تحصیل و زمینه‌سازی برای قشر آسیب‎‌پذیر جامعه (زنان) می‌باشد. خانم اعتبار تاکید کرد: «تقریبا یک سال می‌شود که این کارگاه را ایجاد کرده‌ایم. کارگاه خیاطی ما در نخست کوچک بود و در خانه کار می‌کردیم، خواستیم آن را بزرگ‌تر بسازیم و بتوانیم دست زنانی را که در خانه اند و از کار برکنار شده‌اند، بگیریم.» مسوول این کارگاه بیان کرد: «ما از دولت و نهادهای کمک‌کننده می‌خواهیم که برای زنان زمینه‌سازی کرده و در جهت ایجاد بازار مخصوص طبقه‌ی اناث برای خرید و فروش تولیدات‌شان همکاری کنند.» همچنین او از نهاد‌های کمک‌کننده خواست که از این کارگاه حمایت مادی و معنوی کرده و برای آنان دوره‌های آموزشی مرتبط به کارشان برگزار کنند. وی همچنان گفت که برای خرید بعضی ماشین‌آلات که توانایی خرید آن‌ را ندارد، کمک نیاز دارد. خانم اعتبار می‌افزاید: «ما بازار کار مشخص نداریم و فعالیت ما اکثر اوقات حتی کفاف مصارف ما را نمی‌کند و همچنان زنان بی‌بضاعت زیادی نزد ما مراجعه می‌کنند که ما توانایی جذب و کمک‌رسانی را به آن‌ها نداریم. اگر از آدرس دولت و نهادهای کمک‌رسان، کمک شود می‌توانیم فعالیت بیشتر و بهتر داشته باشیم.» از سویی هم، قاری نصرت‌الله پارسا، رییس کار و امور اجتماعی بغلان در صحبت با رسانه گوهرشاد گفت که این اداره تلاش دارد تا زمینه‌ی آموزش فن و حرفه را برای زنان مساعد کند تا آن‌ها بتوانند برای زندگی‌شان مفید باشند. وی علاوه کرد که ریاست کار امور اجتماعی در همکاری با موسسات تطبیق‌کننده‌ی صنف‌های آموزشی فن و حرفه، همیشه در تلاش بوده تا از این روند به خوبی نظارت صورت گیرد تا حق به حق دارش برسد. او تصریح کرد: «ما از نهادهای بین‌الملی و ملی می‌خواهیم که زنان را از طریق تطبیق برنامه‌های آموزشی و اشتغال‌زایی در چوکات شریعت اسلامی حمایت کنند. به گفته‌ی رییس کار و امور اجتماعی ولایت بغلان، حمایت نهادهای کمک‌رسان، باعث خواهد شد تا زنان افغان به خودکفایی اقتصادی برسند. در حالی خانم اعتبار برای دختران بازمانده از مکاتب و زنان سرپرست خانواده زمینه کار را فراهم می‌کند که پس از روی‌کارآمدن حکومت فعلی، دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم از آموزش محروم شده اند. در کنار این موضوع، شماری از این دختران در سراسر افغانستان به یادگیری خیاطی و تولید صنایع‌دستی رو آورده اند. با این همه، زنان از رفتن به حمام‌های عمومی، پارک‌های تفریحی، ورزشگاه‌ها، تداوی توسط پزشکان مرد، کار در موسسات داخلی و خارجی و آموزش در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی منع شده‌اند.