دسته: اخبار گوهرشاد

مسوولان محلی در ولایت تخار می‌گویند که یک زن جوان در این ولایت خودکشی کرده و یک زن دیگر توسط افراد ناشناس به قتل رسیده است. عبدالمبین صافی، سخنگوی پولیس امروز (شنبه، ۶ جوزا) به رسانه گوهرشاد گفت که یک زن ۲۳ ساله به نام طاهره با خوردن مرگ موش به زندگی‌اش پایان داده است. آقای صافی گفت که این زن باشنده روستای کفترعلی ولسوالی ینگی‌قلعه ولایت تخار می‌باشد. او تاکید کرد که طاهره به‌دلیل خشونت‌های خانواد‌گی و جدال با یازنه شوهرش با خوردن مرگ موش به زند‌گی‌اش پایان داده است. با این وجود منابع از این ولایت به رسانه گوهرشاد گفته است که طاهره حدود هفت ماه پیش با فردی به اسم سمیع‌الله عروسی کرد و چهار ماهه حامله بود. منبع گفته است که سمیع‌الله بارها طاهره را اذیت و آزار کرده، طاهره این موضوع را با برادران و خانواده خود نیز شریک کرده، اما هیچ توجهی از سوی آنان نشده است. قابل ذکر است که در یک ماه اخیر این سومین مورد خودکشی زنان جوان است که در این ولسوالی رخ می‌دهد. همچنین آقای صافی گفت که در یک رویداد دیگر، یک زن ۲۵ ساله توسط افراد مسلح ناشناس در روستای «آس‌پاین» از مربوطات شهر تالقان، مرکز ولایت تخار به قتل رسیده است. سخنگوی پولیس گفت که نام این زن جمیله بوده و در خانه‌اش با شلیک گلوله از سوی افراد مسلح ناشناس به قتل رسیده است. وی گفت که تا اکنون دلیل و انگیزه‌ی این قتل روشن نیست، اما نیروهای پولیس تحقیقاتش را جهت بازداشت عاملان این قضیه آغاز کرده اند. نزدیک به دو سال از حاکمیت حکومت سرپرست می‌گذرد و در این مدت قتل‌ و خودکشی‌ در بین زنان و کودکان افزایش یافته است. همچنان در این مدت فعالیت اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.

وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست اعلام کرد که سومین مورد مثبت بیماری فلج کودکان یا پولیو در ولسوالی نازیان ولایت ننگرهار در شرق کشور ثبت شد. دو مورد قبلی آن نیز در همین ولایت ثبت شده است.وزارت صحت عامه با نشر خبرنامه‌ای گفته است که در آخرین مورد، یک پسر دو‌ونیم‌ساله به‌گونه‌ی دایمی فلج شده است. در ادامه آمده است که این کودک ساکن روستای «لندی جامع جومات کلی» ولسوالی نازیان ولایت ننگرهار می‌باشد. این سومین کودکی است که در سال جاری در این ولایت به بیماری پولیو مبتلا می‌شود. دو مورد مثبت دیگر در ولسوالی‌های کوت و بتی‌کوت ننگرهار ثبت شده‌اند. این در حالی است که در سال گذشته هم دو مورد مثبت پولیو در افغانستان ثبت شده بود که در ولایت‌های کنر و پکتیا بود. افغانستان و پاکستان تنها کشورهای اند که تا اکنون موفق به محو پولیو نشده‌اند.

جنبش اعتراضی موسوم به «موج اتحاد و همبستگی زنان تخار» می‌گویند که نیروهای حکومت سرپرست اعتراض آنان در شهر تالقان، مرکز ولایت تخار را سرکوب کرده‌اند. اعضای این جنبش امروز (پنج‌شنبه، ۴ جوزا) در واکنش به ممنوعیت آموزش و کار زنان و دختران یک‌بار دیگر به خیابان آمدند و دست به اعتراض مسالمت‌آمیز زدند. اعضای جنبش اعتراضی موج اتحاد و همبستگی زنان تخار در اعتراض‌شان، شعارهای «نان، کار، آزادی» و «تحصیل حق ماست» را سر می‌دادند و از جامعه‌ی جهانی خواسته اند که حکومت فعلی را به رسمیت نشناسند. آنان در این برنامه‌ی اعتراضی‌شان می‌گویند: «تحصیل حق ماست و بگذارید که تحصیل کنیم. زنان را بگذارید که آزاد باشند و زنان افغان حذف شدنی نیستند.» همچنین این معترضان با شعار نان، کار و آزادی خطاب به نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی گفتند: «لطفا زنان و دختران افغانستان را فراموش نکنید.» زنان معترض تخار می‌گویند که دو سال است زنان و دختران افغانستان از کار و آموزش و رفتن به مکتب محروم اند. برشنا تالقانی، مسوول «موج اتحاد و همبستگی زنان تخار» به رسانه‌ها گفته است که در اعتراض امروز زنان معترض، استادان دانشگاه، آموزگاران مکاتب، دانشجویان و دانش‌آموزان نیز شرکت کرده بودند. او تاکید کرد که  این حرکت دادخواهی حوالی ساعت ۱۰:۰۰ صبح امروز از مقابل مکتب «بی بی مریم» آغاز شد و به مقصد ساختمان ولایت تخار ادامه پیدا کرد. وی علاوه کرد که این اعتراض مسالمت‌آمیز حدود ۴۰ دقیقه طول کشید، اما پس از آن نیروهای حکومت سرپرست راه آن‌ها به سمت ساختمان ولایت تخار را مسدود کرده و با خشونت و تهدید آن‌ها را متفرق کردند. این در حالی است که نیروهای حکومت سرپرست پیش از این نیز بارها اعتراضات خیابانی زنان را در کابل و سایر ولایات سرکوب کرده‌اند. قابل ذکر است که بیش از ۶۰۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار کردن در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌الملی منع شده‌اند.

مسوولان محلی در ولایت بدخشان می‌گویند که در سه رویداد جداگانه مانند سیلاب، رعدوبرق و انفجار بالن گاز دو دختر جوان و یک کودک جان باخته و ۹ تن دیگر به شمول شش زن زخمی شدند. حکمت‌الله محمدی، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ بدخشان به رسانه گوهرشاد گفت که شام روز گذشته (چهارشنبه، ۳ جوزا) در روستای مسجد حضرت ابوبکر در حوزه‌ی سوم امنیتی شهر فیض‌آباد، مرکز این ولایت یک دختر ۱۷ساله در اثر برخورد رعدوبرق جان باخته و دو دختر دیگر زخمی شدند. آقای محمدی بیان کرد که این رویداد زمانی رخ داده که این سه دختر مصروف عکاسی و تجلیل از زادروز یکی شان بوده اند. او افزوده است که جسد دختر ۱۷ساله همراه با زخمیان به شفاخانه‌ی ولایتی منتقل شده و وضعیت یکی از زخمیان نیز وخیم گزارش شده است. همچنین وی علاوه کرد که در یک رویداد دیگر، دو کودک در پی سرازیر شدن سیلاب در مرکز و‌ ولسوالی یفتل این ولایت جان باخته و پنج تن دیگر زخمی شدند. آقای محمد تاکید کرد که یکی از این کودکان ۱۱ ساله، دختر بوده است. به گفته‌ی وی، دو زن و سه مرد نیز در میان زخمیان این‌ رویداد طبیعی می‌باشند. از سویی هم، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ بدخشان گفت که در اثر انفجار یک‌ بالن گاز در ولسوالی راغستان این ولایت دو‌ زن زخمی شده‌اند. بدخشان به‌دلیل طبیعت کوهستانی اش هرازگاهی شاهد سیلاب و دیگر رویدادهای طبیعی است. این در حالی است که در نتیجه وقوع سیلاب‌ها در سه روز گذشته، دست‌کم هفت تن در ولایت غور جان باخته‌ و صدها جریب زمین زراعتی از بین رفته است. قابل ذکر است که در روزهای اخیر ریاست هواشناسی افغانستان از احتمال جاری‌شدن سیلاب در برخی از نقاط کشور هشدار داده بود.

یونیسف یا صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرد که یک هزار و ۱۶۵ نفر را در بخش تغذیه در مرکز افغانستان آموزش داده است. این سازمان امروز (پنج‌شنبه، ۴ جوزا) در توییتی نوشته است که این افراد در مورد تغذیه‌ی مادران، نوزادان و نوجوانان آموزش دیدند. یونیسف تاکید کرد که این افراد را در برنامه‌ای با عنوان «زنانی‌ که به زنان آموزش می‌دهند»، با حمایت دفتر اتحادیه اروپا در افغانستان آموزش داده است. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان، در ویدیویی که منتشر کرده، به نقل از زهرا، از مشاوران تغذیه که قبلا آموزش دیده، نوشته است که او تجربه‌های خود را با سایر همکاران خود در میان می‌گذارد و آنان را آموزش می‌دهد. این سازمان افزوده است که این نوع آموزش باعث می‌شود که «کادر بزرگ‌تری از زنان ماهر» در سراسر افغانستان ایجاد شود. یونیسف نگفته است که این افراد در کدام ولایت‌های مرکز افغانستان آموزش دیده و این دوره‌ی آموزشی چه مدتی را در بر گرفته است. با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان و ممنوعیت آموزش زنان و دختران، شماری از نهادهای بین‌المللی برنامه‌هایی را روی دست گرفته اند که در آن فقط زنان به زنان آموزش می‌دهند یا هم سایر خدمات را ارائه می‌کنند. با این وجود، بیش از ۶۰۰ روز است که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب منع کرده‌ است. وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است. در کنار آن زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستوران‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار کردن در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌الملی منع شده‌اند. در حالی این محدودیت‌ها در افغانستان رخ می‌دهند که مردم از عدم دسترسی به خدمات صحی به ویژه از نبود داکتران متخصص زن شکایت دارند. در طی تحولات سیاسی شمار زیادی از متخصصان کشور به دلیل نبود امنیت و تهدیدات بالقوه کشور را ترک و به کشورهای غربی و شرقی پناهنده شدند.

اوچا یا دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرده که برای ارائه‌ی خدمات صحی به ۱۵.۶ میلیون نفر در این کشور به ۴۴۹.۹ میلیون دالر بودجه نیاز است. اوچا صبح امروز (پنج‌شنبه، ۴ جوزا) در توییتی نوشته است که شوک‌های متعدد نیازهای صحی افغانستان را افزایش داده است. این سازمان هشدار داده که عدم سرمایه‌گذاری در بخش خدمات صحی حیاتی افغانستان، منجر به افزایش مرگ‌ومیر در میان آسیب‌پذیرترین افراد جامعه خواهد شد. دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل افزود: «امسال برای ارائه‌ی خدمات مراقبت‌های صحی ضروری به ۱۵.۶ میلیون نفر به ۴۴۹.۹ میلیون دالر نیاز است.» این در حالی است که اوچا برای کمک بشردوستانه در سال جاری میلادی در افغانستان ۴.۶ میلیارد دالر بودجه درخواست کرده است. اما این نهاد هشدار داده است که تا اکنون بخش اندک این بودجه تامین شده است. این سازمان گفته است که ۲۸ میلیون نفر در سال روان میلادی در افغانستان نیاز به کمک‌های بشردوستانه دارند. درحال حاضر بیش از ۹۰ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر قرار دارند و بیشتر به کمک‌های بشردوستانه وابسته هستند. با سلطه‌ی حکومت فعلی بر افغانستان، این کشور در بحران عمیق بشری فرو رفته است. بساط فقر و گرسنگی گسترده‌تر شده است و بیشتر سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی کشور را ترک کرده‌اند.

مسوولان محلی در ولایت نیمروز می‌گویند که طی یک ماه گذشته، بیش از ۶۴ هزار مهاجر افغانستانی از ایران اخراج شده یا هم به‌گونه داوطلبانه به کشور برگشته‌اند. مولوی عبدالله ریاض، رییس امور مهاجرین و عودت کنندگان نیمروز به رسانه گوهرشاد گفت که از اول تا اخیر ماه ثور سال روان، ۶۴ هزار و ۱۱۵ تن از مهاجران افغانستانی به کشور برگشتند. آقای ریاض تاکید کرد که در بین مهاجران برگشته، یک هزار و ۲۳۸ خانواده که پنج هزار و ۱۱۸ تن می‌شد، شامل می‌باشند. او افزوده است که ۵۸ هزار و ۹۹۷ تن دیگر این افراد مجرد بودند. همچنین وی تصریح کرد که در ماه حمل سال روان نیز به تعداد ۵۳ هزار و ۹۹۹ تن از مهاجران افغانستانی از ایران اخراج شده و یا به‌گونه داوطلبانه از طریق پل‌ ابریشم در نیمروز وارد کشور شدند. این درحالی است که در پی تسلط حکومت سرپرست بر افغانستان، هزاران نفر از این کشور به‌دلیل فقر و بیکاری به‌گونه‌ی قانونی و غیرقانونی به ایران مهاجرت کرده‌اند. همچنین این مشکلات از گذشته تاکنون وجود دارد و اما پس از تحولات سیاسی در کشور افزایش یافته‌ است. براساس گزارش‌های نهاد ملی و بین‌المللی اخراج مهاجران افغان از ایران در ماه‌های اخیر افزایش یافته است. با این وجود در تازه‌ترین مورد کمیسیون حقوق بشر دولت پیشین افغانستان درمورد وضعیت حقوق بشری مهاجران افغانستانی در ایران ابراز نگرانی کرده و از حکومت این کشور خواسته است که تا مولفه‌ها و هنجارهای حقوق بشری در زمینه‌ی مهاجران را رعایت کرده و در پالیسی‌شان تجدید نظر کنند. این کمیسیون گفته است که براساس معلومات و منابع معتبر رسانه‌ای، محدودیت‌های بیشتری بر مهاجران افغانستان در ایران، به‌ویژه در ولایت اصفهان وضع و اجرا می‌شود. در ادامه آمده است که بربنیاد این تصمیم تبعیض‌منشانه، مهاجران افغان در ایران می‌توانند تنها در کارهای شاقه اجازه‌ی کار یابند و از دسترسی به سایر امور اشتغال و کار، محدود می‌شوند.

مسوولان در نهاد پاک‌سازی مواد انفجاری کشور می‌گویند که از اول سال جاری میلادی تا اکنون ۱۷۰ نفر در انفجار ماین قربانی شدند که ۱۲۳ تن از آن‌ها کودکان می‌باشند. نورالدین رستم‌خیل، رییس هماهنگی و پاکسازی مواد انفجاری حکومت سرپرست که در یک برنامه در کابل صحبت می‌کرد، گفت که از آغاز سال ۲۰۲۳ میلادی تاکنون ۱۷۰ نفر در انفجار ماین در سراسر افغانستان کشته و زخمی شدند. او گفت: «تاکنون شاهد ۸۵ حادثه مرگبار انفجار ماین بوده‌ایم که در اثر آن ۴۶ نفر کشته و ۷۹ تن دیگر زخمی شدند که از این میان ۱۲۳ کودک نیز شامل کشته‌ها و زخمی شدگان بوده‌اند.» وی آمار دقیق تعداد کودکان کشته شده در نتیجه‌ی انفجار موادمنفجر نشده را ارائه نکرده است. نهاد پاکسازی مواد انفجاری کشور گفته است: «هدف ما این است که مواد منفجرناشده و ماین‌ها را پاک کنیم تا همه‌ی هموطنان بتوانند در فضای آزاد زندگی کنند.» جنگ و خشونت چند دهه‌ در کشور هزاران تن را به کام مرگ برده و هزاران تن دیگر را معلول ساخته است. افغانستان یکی از آلوده‌ترین کشورها به ماین است که در سراسر کشور پراکنده شده و همه ساله قربانیان زیادی از غیرنظامیان به ویژه کودکان می‌گیرد. براساس آمارهای موجود بیش از ۶۰۰ کیلومتر مربع خاک افغانستان ملوث به ماین و مهمات انفجاری است. با این وجود کمیته صلیب سرخ نیز گفته بود که در جریان سال گذشته‌ی میلادی ۹۹۵ نفر در نتیجه‌ی انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. از این میان، ۹۷ درصد غیرنظامیان و ۵۶ درصد از مجموع کل آنان، کودکان هستند که در پی ۴۵۰ انفجار ماین و مهمات منفجرناشده در افغانستان کشته یا زخمی شده‌اند. همچنین گفته شده که ۱۳ درصد از نفوس افغانستان از معلولیت رنج می‌برند.

مسوولان محلی در ولایت غور می‌گویند که یک دختر نوجوان  خود را حلق‌آویز کرده و به زندگی‌اش پایان داده است. محمد حماس، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ غور به رسانه گوهرشاد گفت که یک دختر ۱۵ ساله در ولسوالی دولتیار این ولایت خودش را حلق‌آویز کرده است. او تاکید کرد که این رویداد شام روز گذشته (چهارشنبه، ۳ جوزا) در روستای سنگ‌قشقه از مربوطات ولسوالی دولتیار رخ داده است. به گفته وی، نام این دختر نوریه بوده است. آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ غور دلیل این خودکشی را بیماری روحی و روانی عنوان کرده است. با این وجود پیش از این رویداد‌های مشابه در ولایت غور به‌دلیل ازدواج‌های اجباری و خشونت خانوادگی رخ داده بود. نزدیک به دو سال از حاکمیت حکومت سرپرست می‌گذرد و در این مدت قتل‌ و خودکشی‌ در بین زنان و کودکان افزایش یافته است. همچنان در این مدت فعالیت اکثریت نهادهای حامی حقوق زنان متوقف شده است. زنان در افغانستان چون گذشته با مراجعه به نهادهای عدلی و قضایی، دیگر نمی‌توانند برای خشونت‌های وارده‌ی شان شکایت کنند و این‌گونه خشونت‌‌ها پایدار باقی مانده و افزایش پیدا می‌کند.