نمایشگاه «هنرمهر» در سایه‌ی رویای باز شدن مکاتب، در هرات برگزار شد

نمایشگاه سالانه‌ی «هنرمهر» در مکتب خصوصی«رسالت ۲» در هرات برگزار شد.

سه دانش‌آموز دختر و شش دانش‌آموز پسر آثار‌شان را در این نمایشگاه به نمایش گذاشتند.

صد اثر شامل؛ ۶۰ تابلوی نقاشی و ۴۰ تابلوی خوشنویسی تلاش یک سال اخیر این دانش آموزان است که به سبک‌های رئالیسم، کوبیسم، سه بعدی، خط نستعلیق، نسخ و نستعلیق شکسته، کشیده شده است.

روح الله محمدی، استاد هنر درمکتب رسالت و راهنمای این دانش‎‌آموزان، هدف از برگزاری این نمایشگاه را معرفی توانمندی و استعداد دانش‌آموزان این مکتب در عرصه‌ی هنر عنوان می‌کند.

او می‌گوید علاقه و استعداد این دانش آموزان سبب شد تا آنها فراتر از برنامه‌ی درسی معارف، مضمون هنر را بیاموزند و در راستای خلق آثارفوق العاده‌ی هنری گام بردارند.

چهره، مهم‌ترین بخش نقاشی‌های این نمایشگاه است. بخشی که با توجه به شرایط فعلی، محدودیت‌هایی بر آن وضع شده است.

محمدی اما با این باور که هنر سبب خلق زیبایی می‌شود، می‌گوید که باید هنر به گونه‌ی درست آن به بزرگان معرفی شود تا محدودیت‌ها برداشته شود.

او می‌گوید: «حیف است که این استعدادها (دانش‌آموزان) نادیده گرفته شود و ما از دولت می‌خواهیم که هنر و هنرمند را حمایت کند.»

سارا سروری،  دانش‌آموز صنف نهم مکتب رسالت است. ۴۰ اثر از نقاشی‌های این نمایشگاه را او کشیده است. اکثر نقاشی‌ها چهره و با سیاه قلم کشیده شده است.

سارا یک و نیم سال است که نقاشی می‌کشد و در این مدت آثاری از او نیز به فروش رفته است.

او می‌گوید:« قبلا بیشتر روی چهره کار می‌کردم اما حالا بخاطر شرایط بیشتر منظره و حیوانات می‌کشم.»

این تنها محتوای نقاشی‌ها نیست که از محدودیت‌های اخیر متاثر شده زیرا ظرف یک سال گذشته اکثرهنرمندان حاشیه‌نشین و در بسا موارد ذوق سابق را ندارند.

برگزاری نمایشگاه شخصی رویای مشترک سارا و سپیده است.

سپیده رحیمی، دانش‌آموز صنف نهم، از دیگر بانوانی است که آثارش به نمایش گذاشته شده است.

نخستین جرقه‌ی رویای نقاش شدن برای سپیده، زمانی اتفاق افتاد که او چند سال قبل در نمایشگاهی اشتراک کرد و آنجا تصمیم گرفت تا او نیز مانند سایر هنرمندان آنچه را که می خواهد بکشد.

سپیده می‌گوید:« روزهای اول آسان نبود ما حتی نمی‌توانستیم یک چشم بکشیم اما حمایت‌های فامیل و تلاش معلم‌مان سبب شد تا ما امروز اثرهای قشنگی را خلق کنیم.»

۲۰ آثار سپیده که بیشتر از منظره است و با سیاه قلم و ذغال طراحی شده در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است.

سهیل مونس، دانش‌آموز صنف یازدهم مکتب رسالت است. ۹ اثر خوشنویسی او شامل خط نستعلیق و نستعلیق شکسته به نمایش گذاشته شده است.

دستکم شش سال است که او خطاطی می‌کند و تقریبا با تمام خطوط آشنایی پیدا کرده است.

سهیل می‌گوید: «اکثرا غزل می‌‌نویسم. شرایط در حال حاضر سخت شده اما اگر وضعیت بهتر شود بازم خط، کار می‌کنم.»

او برگزاری این گونه نمایشگاه‌ها را در ایجاد انگیزه برای هنرمندان موثر می‌داند.

زینت مولوی‌زاده، یکی از بازدیدکنندگان این نمایشگاه می‌گوید که دختران توانمندی زیادی دارند و نباید سرکوب شوند.

او می‌گوید:«احساسی که نقاشی‌ها به آدم منتقل می‌کند فوق‌العاده است و باید این توانمندی‌ها حمایت شود تا دختران هنرمند بتوانند استعداد‌شان را به همه نشان دهند.»

زینت، از دولت می‌خواهد که دروازه‌های مکاتب را به روی دختران باز کند تا آنها بتوانند از آموزش بهرمند شوند.

این نخستین نمایشگاهی نیست که از سوی دانش‌آموزان دختر برگزارمی‌شود. دخترانی که اکنون بیش از هر چیزی رویای رفتن به مکتب و نشستن بر چوکی صنف درسی را دارند. رویایی که هنوز مشخص نیست چه زمانی محقق شود.

گزارش‌‌: رسانه گوهرشاد